هدف: بررسی رابطه بین میزان رنگ پذیری اسپرم با CMA3 و نسبت P1/P2.مواد و روشها: در این مطالعه 71 بیمار مراجعه کننده به مرکز باروری و ناباروری اصفهان مورد بررسی قرار گرفتند. ابتدا آنالیز مایع سیمن طبق معیار WHO انجام شد. جهت مشخص کردن کمبود پروتامین از رنگ آمیزی CMA3 استفاده گردید و به وسیله استخراج پروتیینهای هسته اسپرم و سپس تفکیک این پروتیینها توسط ژل الکتروفورز اسید استیک اوره و آنالیز باندهای حاصله نسبت P1/P2 در هر نمونه محاسبه گردید. جهت تایید حضور پروتامینهای P1 و P2 از آنتی بادیهای اولیه Anti-P1 و Anti-P2 وسترن بلات استفاده شد. 45 بیمار تحت عمل میکرو اینجکشن(ICSI)  قرار گرفتند.یافته ها: نتایج حاصل نشان می دهد که بین رنگ آمیزی CMA3 و نسبت P1/P2 با میزان لقاح رابطه معنی دار و معکوسی وجود دارد ولی بین نسبت P1/P2 و CMA3 رابطه ای مشاهده نشد.نتیجه گیری: نتایج حاصل پیشنهاد می کنند اگر چه کمبود پروتامین به وسیله رنگ آمیزی CMA3 مشخص می شود با وجود این، رنگ آمیزی شاخصی جهت تشخیص نوع کمبود پروتامین نیست.

هدف: مقایسه روشهای ارزیابی کیفیت کروماتین از لحاظ تراکم و پایداری در رابطه با میزان موفقیت در لقاح آزمایشگاهی (In Vitro Fertilization) IVF و ارایه یک روش مناسب برای پیشگویی قدرت باروریمواد و روشها: 101 زوج نابارور کاندید، IVF به طور تصادفی انتخاب شدند و پس از جمع آوری مایع منی همزمان با انجام لقاح آزمایشگاهی بخشی از مایع منی برای تستهای کرومومایسین A3، اکریدین اورانژ، اکریدین اورانژ همراه با شوک حرارتی، آنیلین بلو و روش SDS استفاده شد. در هر نمونه 200 عدد اسپرم بررسی و درصد رنگ پذیری یا اندازه سر اسپرم بر اساس نوع آزمایش انجام شده، محاسبه شد و ارتباط نتایج به دست آمده با درصد لقاح بررسی شد.یافته ها: نتایج حاصله نشانگر آن است که روش (Chromomycin A3) CMA3 و آنیلین بلر به ترتیب با میزان لقاح رابطه معنی دار نشان می دهد (P<0.01). با استفاده از مدل Logistic Regression مشخص شد که فقط ارزیابی کیفیت کروماتین به روش کرومومایسین A3 به طور مستقل با لقاح ارتباط دارد. با مقایسه میانگین پارامترهای مختلف در دو گروه لقاح دار و بدون لقاح به روش t-test مشخص شد که اختلاف میانگین رنگ پذیری توسط کرومومایسین A3 در دو گروه معنی دار است. علاوه بر آن منحنی (Receiver Operating Curve) ROC تستهای ارزیابی کروماتین نشان می دهد که روش کرومومایسین A3 نسبت به سایر روشها از حساسیت بالاتری برخوردار بوده و اختصاصی تر است.نتیجه گیری: نتایج این تحقیق بیانگر آن است که رنگ آمیزی کرومومایسین A3 می تواند به عنوان یک تست مکمل همراه با آنالیز منی در ارزیابی قدرت باروری فرد IVF استفاده شود.

هدف: بررسی ارتباط بین پارامترهای اسپرمی به ویژه مرفولوژی با میزان لقاح و اختلالات کروماتینمواد و روشها: در 101 زوج نابارور مراجعه کننده به مرکز باروری و ناباروری اصفهان همزمان با انجام لقاح آزمایشگاهی IVF (In Vitro Fertilization) تستهای ارزیابی کیفیت کروماتین )تست اکریدین اورانژ، آنیلین بلو، کرومومایسین A3 و سدیم دودسیل سولفات( و آنالیز سمن انجام گرفت؛ علاوه بر این با استفاده از رنگ آمیزی پاپانیکولا ناهنجاریهای مرفولوژیک طبق معیارهای WHO تعیین شد. در هر نمونه 200 اسپرم بررسی و درصد رنگ پذیری در هر روش و ناهنجاریهای مرفولوژیک محاسبه شد.یافته ها: بالاترین رابطه معنی دار با مرفولوژی اسپرم به ترتیب مربوط به روش (Chromomycin A3) CMA3  وآنیلین بلو است. روش logistic regression مشخص نمود که از بین پارامترهای بررسی شده اسپرمی به ترتیب مرفولوژی اسپرم و روش  CMA3به طور مستقل بر لقاح تاثیر دارد؛ در حالی که از بین تستهای ارزیابی کروماتین، روش CMA3 به عنوان یک فاکتور مستقل بر مرفولوژی اسپرم اثرگذار است. منحنی (ROC: Reciever Operating Curve) نیز موید این نکته است که روش CMA3 در مقایسه با آنیلین بلو از حساسیت و اختصاصی بودن بالاتری برخوردار است.نتیجه گیری: با توجه به اهمیت مرفولوژی در میزان موفقیت لقاح و قدرت تست CMA3 در شناسایی و تمایز مرفولوژی غیر طبیعی اسپرم پیشنهاد می شود که ارزیابی کروماتین به روش CMA3 به عنوان یک تست تکمیلی برای پیشگویی میزان موفقیت در لقاح آزمایشگاهی انجام شود.

رویداد مهمی که در حین اسپرمیوژنز جهت ثبات بخشیدن به کروماتین اسپرم اتفاق می افتد، جایگزینی پروتامینها بجای هسیتونها است. کرومایسین (CMA3)A3 وسیله ای مهم برای تعیین کمبود پروتامین در کروماتین اسپرم است. هدف از این مطالعه، بررسی وجود یا عدم ارتباط بین درصد رنگ پذیری نمونه مایع منی نسبت به CMA3 با بعضی پارامترهای اسپرمی و میزان باروری در لقاح آزمایشگاهی بود. 139 زوج نابارور مراجعه کننده برای لقاح آزمایشگاهی به مرکز باروری و ناباروری اصفهان در این مطالعه بررسی شدند. میزان رنگ پذیری به صورت درصد و با شمارش 200 اسپرم محاسبه گردید. در نتیجه درصد رنگ پذیری به CMA3 با باروری ارتباط معنی دار داشت و با مجزا نمودن بیماران به گروههای بارور و نابارور درصد رنگ پذیری بین این دو گروه هم دارای تفاوت معنی داری بود. علاوه بر آن درصد رنگ پذیری نسبت به CMA3 ارتباط منفی با تعداد و حرکت اسپرم داشت، در حالیکه با درصد اسپرمهای با مورفولوژی ناهنجار دارای ارتباط مثبت بود. گذشته از موارد فوق الذکر بین درصد رنگ پذیری نسبت به CMA3 با بعضی ناهنجاری های سر مثل ماکروسفالی و آمورف ارتباط معنی دار وجود داشت. مجموعه نتایج حاکی از ارتباط CMA3 با میزان باروری و بعضی از پارامترهای مایع منی است و آنکه CMA3 می تواند وسیله ای مفید برای ارزیابی باروری مرد قبل از درمان ناباروری باشد.

هدف: بررسی رابطه بین نقایص اسپرمیوژنز از جمله کمبود پروتامین و سلامت آکروزوم با میزان لقاح و حاملگی در بیماران کاندید IVF.مواد و روش ها: نمونه های سمن از 70 زوج نابارور مراجعه کننده به مرکز باروری و ناباروری اصفهان جهت انجام IVF جمع آوری شد. بخشی از نمونه های سمن جهت آنالیز پارامترهای اسپرمی (غلظت، تحرک، مورفولوژی) بر اساس معیار WHO و بخش اعظم آن جهت انجام IVF آماده گردید. باقی مانده نمونه جهت رنگ آمیزی کرومومایسین A3 و تست ژلاتینولیز به ترتیب برای ارزیابی کمبود پروتامین و فعالیت آکروزین به عنوان شاخص سلامت آکروزوم (میانگین قطر هاله و درصد تشکیل هاله) مورد استفاده قرار گرفت. نتایج با آزمون های آماری ضریب همبستگی و T-Test با استفاده از نرم افزار SPSS-11.5 بررسی و تحلیل شدند.یافته ها: از لحاظ آماری میزان لقاح رابطه معنی داری را با درصد اسپرم های دارای کمبود پروتامین (CMA3 مثبت)، درصد تشکیل هاله، میانگین قطر هاله و ناهنجاری های مورفولوژیک نشان داد که بالاترین ضریب همبستگی مربوط به درصد تشکیل هاله است. به علاوه از لحاظ آماری بین درصد اسپرم های دارای کمبود پروتامین با درصد تشکیل هاله و میانگین قطر هاله رابطه معنی داری وجود دارد. در مطالعه حاضر، اختلاف معنی داری بین میانگین پارامترهای مذکور در دو گروه افراد واجد حاملگی و فاقد حاملگی مشاهده نشد. اگرچه درصد تشکیل هاله بسیار نزدیک به معنی دار شدن است (p=0.058 و p=0.306).نتیجه گیری: نتایج بیانگر آن است که اگر چه در طی اسپرمیوژنز تشکیل ساختار آکروزوم و جایگزینی پروتامین در ساختار کروماتین همزمان انجام می گیرد، اما به علت نقش اساسی که آکروزوم در طی روند اتصال به زونا، نفوذ به داخل زونا و همچنین فعال کردن تخمک دارد، احتمالا سلامت آکروزوم نسبت به کمبود پروتامین تاثیر بارزتری را طی روند لقاح به طریق IVF نشان می دهد.

مقدمه: اسپرماتوزوآ مردان نابارور اغلب دارای نقص های عملکردی و ساختاری متفاوتی می باشد. از جمله این نقایص آسیب DNA اسپرم است که می تواند ناشی از فراگمنتاسیون DNA، بسته بندی نامناسب کروماتین و نقص های اپی ژنتیک باشد. این مطالعه به هدف ارزیابی آسیب های DNA اسپرم بر نتایج تکنیک های کمک باروری صورت گرفته است.روش کار: این مطالعه از نوع تجربی بوده و نمونه های مایع منی از 92 زوج نابارور مراجعه کننده به مرکز باروری و ناباروری اصفهان جمع آوری شد. بخشی از نمونه های مایع منی جهت آنالیز پارامترهای اسپرمی بر اساس معیار WHO و بخش اعظم آن جهت انجام ICSI و IVF آماده گردید. باقیمانده نمونه جهت ارزیابی وضعیت کروماتین از جمله کمبود پروتامین (CMA3)، فراگمنتاسیون (Sperm Chromatin Dispersion) DNA و متیلاسیون DNA توسط رنگ آمیزی ایمنو فلورسنت مورد استفاده قرار گرفت. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از آمار توصیفی، آزمون های آماری همبستگی و آزمون تی صورت گرفت.نتایج: ارتباط معنی دار بین درصد اسپرم های CMA3 مثبت با فراگمنتاسیون DNA، میزان لقاح و درصد مرفولوژی غیر طبیعی (p<0.05) وجود دارد. در حالی که ارتباطی بین درصد مرفولوژی غیر طبیعی و میزان متیلاسیون DNA مشاهده نشد. به علاوه درصد فراگمنتاسیون DNA ارتباط معکوس معنی داری را با میزان لقاح (P=0.03) ICSI، درصد مرفولوژی طبیعی و میزان متیلاسیون DNA نشان داده در صورتی که بر میزان باروری در بیماران IVF تاثیر چندانی نداشته است. به علاوه، ارتباط بین فراگمنتاسیون DNA، کمبود پروتامین و متیلاسیون DNA اسپرم با میزان کلیواژ، کیفیت جنین و حاملگی بررسی شد که از لحاظ آماری معنی دار نمی باشد.نتیجه گیری: نمونه های منی هتروژن بوده و احتمالا شامل اسپرم با نقایص متفاوت می باشد. پارامترهای مورد ارزیابی در این مطالعه، بیان گر تاثیر نقایص اسپرمی مانند کمبود پروتامین و میزان فراگمنتاسیون DNA بر روی میزان لقاح است در صورتی که برروی تکامل و میزان حاملگی موثر نبوده است. اگرچه احتمالا تاثیر این نقایص بر روی نوزادان حاصل از ART در آینده نیاز به تحقیق بیشتری دارد.

هدف: بعد از آنوپلوئیدی، تراکم پیش از رس کروماتین اسپرم (PCC: Prematuer Chromosome Condensation) مهمترین عامل عدم موفقیت لقاح است. بنابر این هدف از این مطالعه ارزیابی تأثیر کمبود پروتامین اسپرم بر PCC اسپرم پس از روش درمانی ICSI است. مواد و روشها: شیوع PCC اسپرم در تخمکهای لقاح نیافته پس از (Intrasytoplasmic sperm injection) ICSI از طریق آنالیز سیتوژنتیک مشخص شد و نتایج به دست آمده با کمبود پروتامین که به وسیله رنگ آمیزی کرومومایسین A3 ارزیابی شده بود مقایسه گردید. یافته ها: شیوع PCC اسپرم و میزان لقاح اختلاف معنی داری در دو گروه بیماران با CMA3 مثبت بیشتر و کمتر از 30 درصد داشت. ارتباط معنی داری نیز بین کمبود پروتامین با میزان لقاح مشاهده شد. نتیجه گیری: کمبود پروتامین در اسپرمهای تزریق شده به داخل تخمکها می تواند آنها را مستعد PCC نماید و احتمالاً از این طریق منجر به کاهش درصد لقاح پس از شود.

هدف: ارزیابی کارایی دو روش Zeta و (DGC) Density Gradient Centrifugation جهت جداسازی اسپرم با ساختار کروماتین طبیعی با استفاده از آکریدین اورانژ TUNEL (AO)، پراکندگی کروماتین اسپرم (Sperm Chromatin Dispersion; SCD) و کرومومایسین A3 و .(Chromomycin A3; CMA3) مواد و روش ها: این مطالعه بر روی 63 بیمار مراجعه کننده به مرکز باروری و ناباروری اصفهان صورت گرفت. آنالیز روتین مایع سمن طبق معیارهای WHO انجام شد. سپس نمونه سمن به سه بخش تقسیم گردید: کنترل، اسپرم های جداسازی شده به روش Zeta و اسپرم های جداسازی شده به روش .DGC سپس بر روی هر یک از گروه های مذکور، ارزیابی مورفولوژی اسپرم (رنگ آمیزی Diff Quick)، کمبود پروتامین (رنگ آمیزی (CMA3 و فراگمنتاسیونTUNEL, SCD) DNA  و (AO انجام گرفت. نتایج با آزمون های آماری ضریب همبستگی و t test با استفاده از نرم افزار 5/SPSS-11 بررسی و تحلیل شدند.یافته ها: درصد اسپرم های با مورفولوژی غیرطبیعی، کمبود پروتامین و درصد فراگمنتاسیون DNA در دو گروه اسپرم های جداسازی شده به روش Zeta و DGC نسبت به گروه کنترل از لحاظ آماری کاهش معنی داری یافته است (005/p<0). به علاوه روش DGC در جداسازی اسپرم های با مورفولوژی طبیعی نسبت به روش Zeta بهتر عمل نموده است (005/p<0) در حالی که روش Zeta در جداسازی اسپرم های دارای فراگمنتاسیون DNA کمتر نسبت به روش DGC بهتر عمل نموده است (005/p<0).نتیجه گیری: هر دو روش Zeta و DGC به طور معنی داری قادر به جداسازی اسپرم های با مورفولوژی و ساختار کروماتین طبیعی می باشد. بنابراین پیشنهاد می گردد از هر دو روش DGC و Zeta برای جداسازی اسپرم های طبیعی استفاده شود.